Aynı insandan, aynı şehirde, aynı kazığı, aynı yerden ve aynı biçimde yiyen insana ne denir?
Ben bir aptalım, bunu kabul ediyorum. Ama asıl kabul edilmesi gereken şey şu; sizlerin oynadığı oyunu, beceremediğimi düşünüyorsunuz. Karakter gereği size iyi davranan birini, karakteriniz gereği aşağılayıp, kullanıp, hor görüyorsunuz. Ama ben birazcık, çok azıcık bunun fazlasıyım.
Aslında siz, oyunda olduğunuzu dahi göremiyorsunuz.
Kendi oyununu kazanan insan, neler kaybettiğini kestiremez hiçbir zaman masadan kalkarken. Cebine koyduklarını sayar sayar durur.
Phaedrus'un bıçağını bu hikaye üzerinde kullanmak istiyorum. Size gösterdiğim iyilik ve adanmışlığın sebebi, içinizdeki canlılığı kutsal saymam. Ama ben biliyorum ki; bu iyilik, aciz ruhlarınız için talan edilmeyi bekleyen bir ganimet. Bir saniye bile düşünmeden içine atlayıp, tüketebildiğiniz kadar tüketmek. Oyun tam olarak burada başlıyor.
Evet, tekrarlıyorum. Aptalım. En değerli servetimi belki de umarsızca paylaşıyorum. Ama sizin içinizdeki o tüketim arzusunu görmek, asıl istediğim bu. Tükettiğiniz o iyiliği alırken sizi izliyorum. Bir insanın, bir fareyi tuzağına düşürürken ki dinginliğiyle. Farenin ne tuzaktan, ne de insandan haberi var. İçgüdüleri doğrultusunda ilerlemeye devam ediyor, durduramıyor kendini. Ver. Veer. Daha çok veeeer. Bam!
Burada bir konuyu özetlemem gerekiyor; iyi biri olmaya çalışma amacım, insanları tuzağa düşürme isteğim değil. İyi olmak bir amaç değildir. Olmamalı da. Pragmatist, menfaatçi bir iyilik olur bu durum. Bu yüzden modern dinleri samimi bulmuyorum, neyse.
Bu yazdıklarım, zamanla insanların talanına uğrayan iyi niyetin sonunda gözlemlediklerim. Herhalde talan ederken sizi görebiliyorum değil mi? Yoksa kimseye böyle bir zarar verme isteğim yok. Yine olsun, yine aynı acınası hayatı baştan sona yaşardım. Her anını.
Ama bir amacım var burada. Tabii ki olmak zorunda.
Micheal Jordan ve Kobe Bryant'ı duymayanınız kalmamıştır. Ancak ikisinin de başındaki koçu, Phil Jackson'ı belki bir çoğunuz duymamıştır. Bu iki devasa yeteneği bir Zen Master'ın (kendisinin lakabı, ben takmadım) yönettiğini söylesem şaşırmazsınız herhalde değil mi? Phil'in en önemli özelliği (benim için), takımı maç içerisinde kötü durumda ise mola almamasıdır. "Şu an bir sıkıntıdasınız ve benden bağımsız bu durumu çözmelisiniz." der kenardan takıma. Benim amacım da tam olarak bu. İçinizdeki tüketme arzusunu suratınıza vurmak. Ama ağzımı açmadan. Vicdanınız için bir ayna olmak. Asıl oyun sizin kendinizle karşılaştığınız an ne yapacaklarınız.
"I'm the devil who fight with the devil."
Umarım sarmaları sevmişsindir. #RIPKOBE
Kapak Resmi: La Mort de Socrate (Sokrates'in Ölümü) - Jacques-Louis David
Comments